Gisteren begon de dag langzaam, om 13u hadden we afspraak met de "kamelenmannen". Dus 's ochtends Zagora even verkend, een klein en rustig stadje, waar weinig te beleven valt.
Iets na 13u kregen we "het programma" van ...de hoteleigenaar. Efficiëntie in Marokko, tsja...
Na beetje zwembad hangen konden we op weg: nog een eindje rijden richting het woestijndorp (dendermonde is een grootstad vergeleken met dit dorp) om dan, eindelijk, met de dromedarissen de echte woestijn in te trekken. Heuvels en zand, zover je maar kijken kan, buiten het gekwek van onze kinders niets te horen, echt helemaal niets.
Een uur, of misschien zelfs twee later hadden we een tentenkamp bereikt. We hadden onze jeugd al voorbereid op een primitieve nacht, maar niets was echter minder waar: wat zonnepanelen voorzagen alles van electriciteit en licht, er was proper sanitair met echt werkende toiletten, nette bedjes,...
Het begin van een lange avond in het zand :-)
Uitgebreid thee drinken, omgeving verkennen, en na zonsondergang genieten van een uitstekend 3 gangen menu. Voor de kinderen: een mega zandbak om in te spelen, tot in de late uurtjes.
Verhalen vertellen, muziek, sterren kijken, echt een sprookje. Maar...
Even plots als de sterren gekomen waren verdwenen ze ook achter de wolken, gevolgd door een heuse zandstorm. De kampbewaarders hadden hun handen vol om alles binnen te dragen en tenten en luifels extra vast te maken. Zelfs in onze bivak stoof het zand nog duchtig rond, wauw!
Enkele uurtjes later, de wind leek alweer verdwenen (samen met onze sporen) was er weer zon, beetje verstopt, maar om 5u 's ochtends al behoorlijk warm.
Een fantastisch gevoel om dan de duinen op te klimmen en van het uitzicht te genieten.
De dochters namen met plezier hun avondactiviteit weer op: in het oneindige zand verder spelen.
Een kort en stevig ontbijtje later werd de terugtocht aangevat. Nog geen 8u, een indrukwekkende stilte, en al echt heet, wat een ervaring...
De rest van de dag bestond uit wat luieren, afkoelen in het zwembad en de toch van morgen voorbereiden (400 km rijden morgen, richting Taroudant).
PS: de echte nomaden rijden op paarden, niet op dromedarissen, wij weten nu waarom....
Iets na 13u kregen we "het programma" van ...de hoteleigenaar. Efficiëntie in Marokko, tsja...
Na beetje zwembad hangen konden we op weg: nog een eindje rijden richting het woestijndorp (dendermonde is een grootstad vergeleken met dit dorp) om dan, eindelijk, met de dromedarissen de echte woestijn in te trekken. Heuvels en zand, zover je maar kijken kan, buiten het gekwek van onze kinders niets te horen, echt helemaal niets.
Een uur, of misschien zelfs twee later hadden we een tentenkamp bereikt. We hadden onze jeugd al voorbereid op een primitieve nacht, maar niets was echter minder waar: wat zonnepanelen voorzagen alles van electriciteit en licht, er was proper sanitair met echt werkende toiletten, nette bedjes,...Het begin van een lange avond in het zand :-)
Verhalen vertellen, muziek, sterren kijken, echt een sprookje. Maar...
Even plots als de sterren gekomen waren verdwenen ze ook achter de wolken, gevolgd door een heuse zandstorm. De kampbewaarders hadden hun handen vol om alles binnen te dragen en tenten en luifels extra vast te maken. Zelfs in onze bivak stoof het zand nog duchtig rond, wauw!Enkele uurtjes later, de wind leek alweer verdwenen (samen met onze sporen) was er weer zon, beetje verstopt, maar om 5u 's ochtends al behoorlijk warm.
Een fantastisch gevoel om dan de duinen op te klimmen en van het uitzicht te genieten.
Een kort en stevig ontbijtje later werd de terugtocht aangevat. Nog geen 8u, een indrukwekkende stilte, en al echt heet, wat een ervaring...
De rest van de dag bestond uit wat luieren, afkoelen in het zwembad en de toch van morgen voorbereiden (400 km rijden morgen, richting Taroudant).
PS: de echte nomaden rijden op paarden, niet op dromedarissen, wij weten nu waarom....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten