Een wereld van verschil

Opnieuw een eindje rijden vandaag, van het kleine Ait Ben Haddou naar het zuidelijke Zagora, kleine 200 kilometer over een, voor de GPS, onbestaande weg.
Al heel snel hadden we gezelschap: een Berber op zoek naar een lift, het is Ramadan, dus rijden er zo goed als geen bussen, en ah, een plaatselijke gids kan nooit kwaad.

TV aan het kijken, vroeg de man verbaasd, wijzend op de iPhone/GPS in mijn hand, huh, TV? We hebben dus uitgelegd dat dit een soort van modern kompas is. De weg ging door vrij desolaat gebied, een stenen woestijn eigenlijk. Enkele kilometers verder was het onze beurt om verbaasd te zijn: kijk zei de brave man, die mens doet eigenlijk dezelfde job dan jou (eerlijk, ik kon in de verste verte geen bureautje bespeuren): die gaat in de woestijn op zoek naar planten om dan te verkopen. Ah, ok...
Op onze vriend zijn eindbestemming hebben wij een glaasje thee gedronken om vervolgens de weg verder te zetten, dwars door de Draa (dadel) vallei. Een prachtig zicht op het landschap.

Hier ter plaatse valt er weinig te beleven, door de vasten ligt het publieke leven overdag zo goed als stil: iedereen "hangt" ergens in de schaduw, nu niet dat wij daar last van hebben, wij hangen ons met plezier aan het zwembad. Lunchen is hier echter geen probleem, van kinderen (en toeristen) wordt niet verwacht dat ze meevasten. Al stelt iedereen het op prijs dat we het sober houden en binnen eten.

En... we hebben ons al klein beetje voorbereid op onze tocht van morgen.

PS: voor onze "vaste" fans: morgen geen blogje, wegens geen internet in de woestijn ... SPANNEND...