Afspraak in Charleroi: nog nooit zo rustig kunnen inchecken, door de douane, aan boord gaan, vertrekken,... Het ging vlot, te vlot misschien..;
Bij aankomst in Casablanca opnieuw douane, valiezen, auto's...oei... auto's. Drie mevrouw? Wij hebben er maar twee voor u genoteerd. Kinderzitjes? Dat hoeft hier toch niet...
zucht...Een half uur en heleboel gepalaver later toch 3 auto's gevonden, we konden op weg. Autostraden en tolwegen, fantastisch. Eens de juiste afrit bereikt nog kwartiertje, volgens de gps.
Na een aantal bobbelbaantjes, 't is te zeggen, veel putten en bulten en nagenoeg geen wegen, in de verste verte geen mens te bespeuren en nog minder huizen of lichten. Oei, toch even
de eigenaar proberen te bereiken, waar we nu zijn? Geen flauw idee... Een zeer toevallige voorbijganger ons toch uit de nood kunnen helpen en ons "huisje "goed bereikt.
Een fantastisch grote villa, met kleine dierentuin eraan en het avondeten dat op ons aan het wachten was. Vakantie!
We zitten "ergens in de brousse". Ook geen radio hier, en internet zeer twijfelachtig.
vers fruit en nagenoeg geen enkele toerist. Beetje rondhangen en dan op zoek naar eten: piepklein restaurantje, nagenoeg uitverkocht na onze doortocht, drie tajines en veel visjes en hun middagshift zat erop.
Morgen willen we Casablanca verkennen, we vermoeden dat we daar wat meer toeristen kunnen tegenkomen.
Belevenis van de dag: vraag je in je beste Marrokaans naar "atay bi néné", krijg je als antwoord: ah muntthee? Muntthee dus...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten