De Riad eigenaar had ee
n plan, hij ging met onze Britse buren de baan op, we mochten volgen.
Om te beginnen een plaatselijk marktje, weeral, maar toch iets gemoedelijker.
Lang niet slecht en zeer verfrissend.
Na de markt terug de baan op, of iets dat op een baan leek; op sommige plaatsen meer put dan weg, maar we zijn er geraakt: een authentiek berberhuis; al moeten we er wel bij vertellen dat het van een welgestelde familie was.
We proefden er zelfgemaakt brood, boter, honing van hun eigen bijtjes en ook thee met sloten suiker.
Momenteel was er nog maar weinig aan te zien (pluk is in november), maar we kregen deskundige uitleg op ba
sis van een fototentoonstelling, mochten in de tuinen rondneuzen en vooral, heel veel vragen stellen over de plaatselijke fauna en flora.
Uiteraard was er ook daar thee, geen muntthee, wel kruidenthee, met kruiden uit de tuin, en, hoe kan het ook anders, bergen suiker.
We waren juist op tijd terug voor een frisse duik in het water, of wat zonnebaden ernaast.
Om de dag af te sluiten was er bbq, onder een kleine stormwind. Maar dat kon de pret niet deren, zicht op zwembad, in het schijnsel van het buitenlicht nog wat rondlopen of voetballen en ondertussen genieten van het uitzicht en het gezelschap.
Citrusvruchten zijn hier rijp in februari, ongeveer, maar kunnen nog ene paar maanden "rijp" aan de bomen hangen zonder rotten of afvallen.
De bloesems die je nu volop ruikt en ziet worden appelsienen (of citroenen) in februari ongeveer.
Je hebt hier restaurantjes waar je je eigen ingredïenten kan afgeven, en tegen het afgesproken uur kan je dan eten: zij koken met jouw groenten en/of vlees.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten