Failliet

Onze laatste dag in Olympia, dus hoog tijd om het oude (olympische) dorp te bezoeken: daar waar de Olympische spelen ooit begonnen zijn. We hadden er de beste dag voor uitgekozen, of toch de warmste, het was zweten.
Het museum was één van de mooiste die we hier reeds gezien hebben. Ruim, en de meerderheid van de stukken enorm goed bewaard gebleven. Aardewerk, vaasjes en potjes uit klei, parfumflesjes uit glas, fantastische bronzen ketels en een heel arsenaal aan wapens, helmen, schilden... je had ogen te kort deze keer.

De site zelf was helaas wel zoals alle andere archeologische vindplaatsen in Griekenland. Triestig... Een hoop stenen op en naast elkaar. Het lijkt wel of er sinds de laatste aardbeving niemand nog iets aan veranderd heeft. Of dit echt met een tekort aan fondsen te maken heeft is te betwijfelen. eerder een gebrek aan prioriteiten...

de buit :)

Na een toeristische lunch heel snel gaan afkoelen in ons zwembad, het was nodig, en eens de zon aan het ondergaan was het tijd om onze belofte in te lossen: shoppen! Gelukkig is er hier maar 1 winkelstraat, want kent u die: "ik heb ergens een uiltje gezien dat ik graag wil, in één van die winkeltjes daar". Jaha, gelukkig dus maar 1 straat. Als afsluiter nog een toastje gehaald in het Griekse cafeetje van gisteren, de baas wist direct wat we wilden, en de stamgasten vertaalden met plezier het (Griekse) journaal voor ons. We kunnen het hier gewoon worden, in Olympia.

Hoe we er ondertussen zeker van zijn dat onze kleinste genezen is? Als hij eten uit ieders bord probeert te vissen, grolt als een beer, maar vooral: de Griekse dames charmeert...