Een echt Marrokaans ontbijt: pannekoeken, eindelijk! En natuurlijk vers geperst fruitsap, recht uit de tuin.
2 maal per jaar krijgen ze van Al Minara, vanuit België, een pakje opgestuurd. Deze keer is het niet opgestuurd, we hebben het persoonlijk kunnen afgeven. Jammer dat het slechts een kort bezoekje was, ééntje waar we toch wel even stil van werden. Op zo'n moment beseffen we maar al te goed dat niet iedereen ons geluk kent, en, hoe cliché ook, dat wij echt wel met ons gat in de boter gevallen zijn.
Na onze korte "bezinning" zijn we richting centrum getrokken, naar het centrale plein, waar onze gids al aan het wachten was. (Marrokaans uur is echt wel stipter dan het "oilsjters ier").
Uitstap deze namiddag: "food tour". Met gids het oude stadscentrum verkennen en vooral de plaatselijke keuken én specialiteiten leren kennen.
Dat restaurant heeft in de keuken (of de plaats die op de keuken lijkt) een ongelooflijk diepe put in de grond die opgestookt wordt en daarin gaat het lam of de schapenkop, in speciale potten, ongeveer 6 uur in.
Ogen dicht en proeven dus, het was echt wel lekker zeiden de kinderen, ongelooflijk mals en zacht. Voor de vegetariers waren er bonen in een speciale saus. (In Marokko is niets een probleem).Volgende halte: kefta, oftewel gehakt, van sardienen, in een broodje met tomatensaus, olijven en ajuinen. We hebben geproefd en alweer lekker bevonden.
Op onze tocht kwamen we ook een broodoven tegen: je maakt thuis je eigen deeg en brengt dat naar de oven in je wijk, waar je het laat bakken in een echte vuuroven.
Hoofdschotel: couscous met veel groenten, en zonder vlees. Fatima heeft haar eigen kleine restaurantje, en maakt veelal "afhaal" voor feesten of gelegenheden.
Couscous is een echt famillie gerecht, dat meestal thuis gegeten wordt, als je het niet zelf maakt bestel je dus "afhaal". We slenterden verder door de wijken,
Als laatste uiteraard dessert. Verse Smoothie en gebak, zo gezond de drank was, zo gesuikerd was het gebak, maar o zo lekker. En als je al die koekjes niet opkrijgt neem je ze gewoon in een doosje mee naar huis.
We deden ook een extraatje: een "berber apotheek", de herborist vertelde uitgebreid welke kruiden waarvoor dienden, wat wel is tot geanimeerde discussies leidde. Al blijven we onder de indruk van de "berber make up".
Nog wat op het plein geslentert, een lokaal optreden meegepikt en dan richting Riad waar de kinders het zwembad indoken.
Wat we vandaag leerden:
De douche deze ochtend was een "wisselbad", al is dat best gezond.
De hele riad ruikt naar oranjebloesem, niet uit een flesje, maar de echte bloesems aan de bomen.
Marrokanen eten veel buitenshuis, al zijn het steeds korte maaltijden of snacks, zelfs soep is een "snack"
Morgen gaan we de 55 zoeken, om te eten. We zijn benieuwd!
Proud of u
BeantwoordenVerwijderenProud of u
BeantwoordenVerwijderenLeuk geniet ervan x
BeantwoordenVerwijderenOok wij kenden lang geleden gezamenlijke ovens!
BeantwoordenVerwijderen